Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε παράνομους τους 15 όρους των Τραπεζών, οι οποίοι έχουν κριθεί καταχρηστικοί μετά από συλλογικές αγωγές της ΕΚΠΟΙΖΩ.
Η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ. αρ. 1210/2010 ομόφωνη απόφασή της, έκρινε ότι οι περιορισμοί που θέτει η Υπουργική Απόφαση προς τις Τράπεζες είναι εντός του πλαισίου της συνταγματικά κατοχυρωμένης οικονομικής ελευθερίας. Έκρινε επίσης, ότι οι απαγορεύσεις της Υπουργικής Απόφασης δεν παραβιάζουν τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.
Βάσει της Υπουργικής Απόφασης, οι τράπεζες πρέπει να σταματήσουν πρακτικές όπως
1) Προμήθεια κατά την ανάληψη μετρητών από πιστωτική κάρτα.
2) Υπολογισμός των τόκων με βάση το έτος των 360 ημερών αντί του ημερολογιακού έτους (365 ημέρες).
3) Χρέωση με έξοδα φακέλου για στεγαστικά δάνεια.
4) Επιβολή ποινής πρόωρης εξόφλησης στα δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο.
5) Αύξηση στην ετήσια συνδρομή των πιστωτικών καρτών, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση του κατόχου.
6) Αύξηση του επιτοκίου των πιστωτικών καρτών, χωρίς να υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο επιτόκιο αναφοράς, όπως το Euribor ή το επιτόκιο της EKT.
7) Επιβολή εξόδων κίνησης σε καταθετικούς λογαριασμούς.
8) Η επιβάρυνση του καταναλωτή με προμήθεια ή έξοδα χορήγησης βεβαίωσης οφειλών.
9) Ο ορισμός συγκεκριμένης προθεσμίας από τη λήψη του μηνιαίου λογαριασμού, μετά το πέρας της οποίας, ο καταναλωτής δεν έχει δικαίωμα να αμφισβητήσει τα αναγραφόμενα οφειλόμενα ποσά.
10) Η παραίτηση του εγγυητή από τα ευεργετήματα και τις ενστάσεις των άρθρων 862, 868 του Αστικού Κώδικα.
11) Η αποκλειστική αρμοδιότητα δικαστηρίων ορισμένης πόλης για επίλυση διαφορών μεταξύ τράπεζας και καταναλωτή.
Επίσης, οι τράπεζες δεν μπορούν να καταγγέλλουν τη σύμβαση του δανειολήπτη και να απαιτούν ολόκληρο το ποσό της οφειλής, σε περίπτωση καθυστέρησης καταβολής κάποιων δόσεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι πρακτικές έχουν ήδη κριθεί παράνομες από τα δικαστήρια, απλώς οι τράπεζες επιχείρησαν να κερδίσουν χρόνο με το να στραφούν κατά της Υπουργικής Απόφασης.
Η ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας με την υπ. αρ. 1210/2010 ομόφωνη απόφασή της, έκρινε ότι οι περιορισμοί που θέτει η Υπουργική Απόφαση προς τις Τράπεζες είναι εντός του πλαισίου της συνταγματικά κατοχυρωμένης οικονομικής ελευθερίας. Έκρινε επίσης, ότι οι απαγορεύσεις της Υπουργικής Απόφασης δεν παραβιάζουν τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας.
Βάσει της Υπουργικής Απόφασης, οι τράπεζες πρέπει να σταματήσουν πρακτικές όπως
1) Προμήθεια κατά την ανάληψη μετρητών από πιστωτική κάρτα.
2) Υπολογισμός των τόκων με βάση το έτος των 360 ημερών αντί του ημερολογιακού έτους (365 ημέρες).
3) Χρέωση με έξοδα φακέλου για στεγαστικά δάνεια.
4) Επιβολή ποινής πρόωρης εξόφλησης στα δάνεια με κυμαινόμενο επιτόκιο.
5) Αύξηση στην ετήσια συνδρομή των πιστωτικών καρτών, χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση του κατόχου.
6) Αύξηση του επιτοκίου των πιστωτικών καρτών, χωρίς να υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο επιτόκιο αναφοράς, όπως το Euribor ή το επιτόκιο της EKT.
7) Επιβολή εξόδων κίνησης σε καταθετικούς λογαριασμούς.
8) Η επιβάρυνση του καταναλωτή με προμήθεια ή έξοδα χορήγησης βεβαίωσης οφειλών.
9) Ο ορισμός συγκεκριμένης προθεσμίας από τη λήψη του μηνιαίου λογαριασμού, μετά το πέρας της οποίας, ο καταναλωτής δεν έχει δικαίωμα να αμφισβητήσει τα αναγραφόμενα οφειλόμενα ποσά.
10) Η παραίτηση του εγγυητή από τα ευεργετήματα και τις ενστάσεις των άρθρων 862, 868 του Αστικού Κώδικα.
11) Η αποκλειστική αρμοδιότητα δικαστηρίων ορισμένης πόλης για επίλυση διαφορών μεταξύ τράπεζας και καταναλωτή.
Επίσης, οι τράπεζες δεν μπορούν να καταγγέλλουν τη σύμβαση του δανειολήπτη και να απαιτούν ολόκληρο το ποσό της οφειλής, σε περίπτωση καθυστέρησης καταβολής κάποιων δόσεων. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλες αυτές οι πρακτικές έχουν ήδη κριθεί παράνομες από τα δικαστήρια, απλώς οι τράπεζες επιχείρησαν να κερδίσουν χρόνο με το να στραφούν κατά της Υπουργικής Απόφασης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου