184.000 στρέμματα δάσους έχει απωλέσει η Αττική την τελευταία εικοσαετία

Το WWF Ελλάς, δίνει σήμερα στη δημοσιότητα την πρώτη αποτίμηση των πρόσφατων πυρκαγιών στη Β.Α. Αττική, καθώς και μια τεκμηριωμένη εικόνα της απώλειας δασικής γης προς χάριν της οικοδόμησης, μέσα στην τελευταία εικοσαετία.
Οι πρόσφατες πυρκαγιές της Β.Α. Αττικής ήρθαν να αναδείξουν – πέραν την γύμνιας του συστήματος δασοπροστασίας της χώρας – ένα επιπλέον φλέγον ζήτημα που αποτελεί τη σημαντικότερη ίσως απειλή για τον δασικό μας πλούτο: τις εντονότατες οικιστικές πιέσεις, ιδιαίτερα στην περιοχή της Αττικής.
Σύμφωνα με έρευνα του WWF Ελλάς και του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, τμήμα της οποίας περιλαμβάνεται στην αποτίμηση των καταστροφικών πυρκαγιών, η Αττική έχει απωλέσει, κατά την περίοδο 1987 – 2007, συνολικά 184.187 στρέμματα δάσους κωνοφόρων (πευκοδασών), με τη μετατροπή τους σε άλλου είδους καλύψεις. Αυτές οι αλλαγές στην κάλυψη, αφορούν σε μεγάλο βαθμό την επέκταση του οικιστικού ιστού, ο οποίος είτε αναπτύσσεται απευθείας εις βάρος των υψηλών δασών, είτε τα επηρεάζει δευτερευόντως με την οικοδόμηση περιοχών χαμηλής βλάστησης (καμένες περιοχές, θαμνοτόπια κοκ). Μάλιστα, ο αριθμός στρεμμάτων που παρουσιάζεται, ενδεχομένως να υποεκτιμά την πραγματική κατάσταση αστικοποίησης, καθώς η μέθοδος δορυφορικής απεικόνισης που αξιοποιήθηκε δεν καταγράφει με ακρίβεια τα κτίσματα που βρίσκονται σε περιοχές με έντονη βλάστηση.
Η ίδια αυτή οικιστική πίεση αποτελεί τη σημαντικότερη ίσως απειλή που αντιμετωπίζουν και οι πρόσφατα καμένες περιοχές: την αλλαγή της χρήσης τους προς όφελος της άναρχης επέκτασης των οικισμών και της αυθαίρετης δόμησης. Ειδικότερα στη Β.Α. Αττική, όλοι οι οικισμοί που επλήγησαν αναπτύσσονταν συνεχώς τα τελευταία χρόνια μέσα σε δάση και λοιπές φυσικές περιοχές.
«Τα στοιχεία μας καταδεικνύουν ότι τουλάχιστον 5.000 στρέμματα δάσους έχουν οικοδομηθεί τα τελευταία χρόνια στην Αττική, ενώ η επέκταση των οικισμών σε φυσικές περιοχές χαμηλής βλάστησης ξεπερνά τα 70.000 στρέμματα», δηλώνει ο Δημήτρης Καραβέλλας, Γενικός Διευθυντής του WWF Ελλάς. «Πρέπει επιτέλους η Πολιτεία αλλά και εμείς οι ίδιοι οι πολίτες να σταματήσουμε να αντιμετωπίζουμε το δάσος ως εν δυνάμει οικόπεδο προς αξιοποίηση».
Ως προς την αποτίμηση των οικολογικών επιπτώσεων, δυσάρεστα είναι τα νέα για το 1/3 των καμένων εκτάσεων που αντιστοιχεί στις αναγεννημένες και αναδασωμένες εκτάσεις του Πεντελικού Όρους που είχαν ξανακαεί στις πυρκαγιές του 1995 και του 1998. Στις περιοχές αυτές, η φυσική αναγέννηση καθίσταται από προβληματική έως αδύνατη και οπωσδήποτε θα απαιτηθούν εκ νέου αναδασώσεις, αφού περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα, προκειμένου να αποκατασταθεί η ισορροπία του οικοσυστήματος.
Στις καμένες εκτάσεις που καλύπτονταν από ώριμα δάση Χαλεπίου πεύκης, η φυσική αναγέννηση δεν αναμένεται να αντιμετωπίσει ιδιαίτερα προβλήματα. Βασική προϋπόθεση βέβαια παραμένει η απόλυτη προστασία των περιοχών αυτών από οικολογικά ασύμβατες αλλαγές χρήσεων γης.
Επιπλέον, συνέπειες θα υπάρξουν και στην πανίδα της περιοχής, η οποία είχε ήδη υποστεί σοβαρό πλήγμα λόγω της έντονης πίεσης από την οικιστική επέκταση αλλά και των επαναλαμβανόμενων παλαιότερων πυρκαγιών. Στην ευρύτερη περιοχή που κάηκε έχει πρόσφατα καταγραφεί σημαντικός αριθμός ειδών πτηνών, ενώ πολλά από τα είδη αμφιβίων και ερπετών προστατεύονται είτε από την εθνική νομοθεσία ή από τη διεθνή σύμβαση της Βέρνης. Ανάμεσα στα απαραίτητα μέτρα που πρέπει άμεσα να ληφθούν, περιλαμβάνονται και οι αυστηρές ρυθμίσεις και περιορισμοί για τη θήρα σε ολόκληρο τον Νομό.