Μεγάλη συναυλία με τους Ελένη Τσαλιγοπούλου-Γιώργο Ανδρέου-Μανώλη Καραντίνη

ΜΙΑ ΜΟΥΣΙΚΗ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΗ, ΣΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ
ΜΕ ΧΡΩΜΑ, ΕΝΤΑΣΗ, ΡΥΘΜΟ, ΠΑΘΟΣ



ΔΕΥΤΕΡΑ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ 9.30΄μ.μ.

ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΕΜΜ.ΠΑΠΑ

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ



«ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 2009» Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΠΟΛΗΣ.



Η Ελένη Τσαλιγοπούλου, ο Γιώργος Ανδρέου, και ο Μανώλης Καραντίνης, συντροφιά με εξαίρετους σολίστες, τον Βαγγέλη Καλαμάρα στα τύμπανα και τον Θοδωρή Κουέλη στο κοντραμπάσο, φέτος το καλοκαίρι παίζουν μουσικές και τραγούδια με τρόπο καθαρό, αληθινό, ανθρώπινο, λαϊκό κι ονειρεμένο. Ο Γιώργος με το πιάνο του, ο Μανώλης με το μπουζούκι του κι όλη η παρέα τραγουδιστά στήνει ένα γαϊτανάκι γύρω από τη μάγισσα Ελένη, την Ελένη που γλιστράει ανάμεσα σε ήχους ροκ και δημοτικούς, χαϊδεύει τραγούδια των παλιών μεγάλων και των νεότερων αγαπημένων, θυμάται καταγωγές και συγγένειες, αμανέδες και ρούμπες, παραλογές και μπαλάντες. Όμως κι ο Μανώλης τραγουδάει, λέει Καζαντζίδη και Διονυσίου, όπως μόνο ένας μάγος του μπουζουκιού ξέρει. Κι ο Γιώργος τραγουδάει (Άγιος ο έρωτας, ποιος διαφωνεί;) κι ενορχηστρώνει τις μελωδίες και τους ρυθμούς στο δικό του το μοτίβο, το ανατολιτικοδυτικό, το αιθέριο ανακάτωμα, τον τρόπο τον Ελληνικό.


H Eλένη άλλωστε το έβαλε φέτος σκοπό να αφιερώσει τις παραστάσεις του καλοκαιριού στο πιο σπουδαίο μουσικό όργανο, το πιο ευάλωτο κι όμως ανίκητο, την ανθρώπινη φωνή. Κι αυτή η παρέα θα τραγουδήσει από όλα, κανείς να μη μείνει παραπονεμένος - Τσιτσάνη, Βeatles, Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Καλδάρα, Πάνου, Ζαμπέτα, Σπανό, Μικρούτσικο, Σαββόπουλο, Kραουνάκη, Κατσιμιχαίους, Ανδρέου, Πορτοκάλογλου, Λειβαδά, Ζούδιαρη...... μια χορωδία ονείρων, έτσι όπως μπερδεύονται οι φωνές κι υψώνονται να συναντήσουν αρμονίες και λέξεις τραγουδιών αξέχαστων, μοναδικών. Και κάθε βραδιά θα τελειώνει με τρόπο διαφορετικό, αφού τα λαϊκά τραγούδια ξέρουν καλά το μυστικό που ενώνει σε μια αγκαλιά-παρέα ερμηνευτές κι ακροατήριο. Για να γίνει για άλλη μια φορά το Θαύμα, το τραγούδι να υψωθεί φεγγάρι ευλογημένο, πανσέληνος παρηγορητική, γιατρειά για κάθε πόνο της καρδιάς, κάθε σκοτάδι της ψυχής. Εδώ στην Ελλάδα, έτσι ζούμε το τραγούδι, με τη φωτιά, το δάκρυ, το φως, την αγάπη, τη συγχώρεση , την ελπίδα.