Το πρόβλημα της ΔΕΥΑΣ...από τη Διάβαση Πεζών

Με αφορμή την καταβολή ή μη κάποιων επιδομάτων σε υπαλλήλους, ήρθε και πάλι στο προσκήνιο το θέμα της ΔΕΥΑΣ.
Εμείς ως «διάβαση πεζών» έχουμε επανειλημμένα παρέμβει δημοσίως για σειρά ζητημάτων που άπτονται της γενικότερης δυσλειτουργίας της ΔΕΥΑΣ, αναδεικνύοντας μεταξύ άλλων, ως κυρίαρχα ζητήματα το θέμα των κακοτεχνιών στο νέο δίκτυο ύδρευσης και την σοβαρή επιβάρυνση της επιχείρησης, το θέμα της μη είσπραξης οφειλόμενων χρεών από κατανάλωση νερού, με αποτέλεσμα μέρος αυτών των χρημάτων να υπάρχει άμεσος κίνδυνος να χαθούν λόγω παραγραφής, καθώς και του νόμιμου δικαιώματος είσπραξης (παλαιότερου) επιδόματος των υπαλλήλων.
Μάλιστα τα παραπάνω θέματα τα φέραμε προς συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο δύο φορές. Παρά τη συγκατάνευση των δύο προέδρων της επιχείρησης, ουδεμία κίνηση προς τη σωστή κατεύθυνση έχουμε διακρίνει μέχρι στιγμής.
Το κύριο πρόβλημα λοιπόν δεν είναι σε καμιά περίπτωση αυτό που αφορά στα επιδόματα των εργαζομένων. Η λύση του άλλωστε βρίσκεται αφενός στον κανονισμό λειτουργίας της επιχείρησης και αφετέρου στις διατάξεις του εργατικού δικαίου το οποίο και καθορίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Το κύριο πρόβλημα ήταν, είναι και θα είναι η σωστή διαχείριση των οικονομικών της επιχείρησης με την παράλληλη διασφάλιση της σωστής ποιότητας του προσφερόμενου αγαθού, που είναι το νερό και τέλος η διατήρηση μιας τιμολογιακής πολιτικής που θα λαμβάνει υπόψη της την κοινωνική και οικονομική διαστρωμάτωση της τοπικής κοινωνίας.
Αντίθετα από τα παραπάνω, αυτό που ήρθε στην επιφάνεια και προκάλεσε την πλέον αλγεινή εντύπωση είναι οι «αυτοκρατορικοί» μισθοί των τριών επιτελικών στελεχών της ΔΕΥΑΣ, το ύψος των οποίων ξεπερνά τα 15.000 ευρώ μηνιαίως. Αν προσθέσουμε και τον μισθό του προέδρου της ΔΕΥΑΣ καθώς και την καταβολή των διαφόρων επιδομάτων, ανάμεσα στα οποία περιλαμβάνεται και αυτό που καταβάλλεται για την «ένδυση προστασίας» (αυτό και αν είναι πρόκληση) τότε αισίως φθάνουμε στις 20.000 ευρώ, περίπου.
Εύλογα λοιπόν προκύπτουν κάποια ερωτήματα που χρήζουν άμεσης απάντησης.
Δεν θα έπρεπε οι μισθοί υψηλά ιστάμενων να συμβαδίζουν με την πορεία της επιχείρησης;
Πως είναι δυνατόν μία επιχείρηση σαν τη ΔΕΥΑΣ που αντιμετωπίζει χρόνια προβλήματα οικονομικών ελλειμμάτων και εμφανή αδυναμία είσπραξης οφειλόμενων χρεών να είναι τόσο «γαλαντόμος» με τους διευθυντές της;
Σε ποια υγιή επιχείρηση θα ακολουθούνταν ανάλογη πολιτική ;
Σε ποια βάση νομιμοποιείται το διοικητικό προσωπικό να εισπράττει επιδόματα ένδυσης ;
Ποιος επιτέλους είναι ο μισθός του προέδρου της ΔΕΥΑΣ και με βάση ποιο κριτήριο απόδοσης τα εισπράττει;

Ένα τελευταίο ερώτημα αφορά την Ένωση Καταναλωτών, οι εκπρόσωποι των οποίων για μία ακόμη φορά προκαλούν με τη στάση τους την κοινή γνώμη. Χωρίς ποτέ μέχρι στιγμής να έχουν πάρει θέση για τα χρόνια και σοβαρά προβλήματα της ΔΕΥΑΣ, στα οποία ήδη αναφερθήκαμε, αρνούμενοι σε παλαιότερο δ.σ. της επιχείρησης να εγκρίνουν τη διεκδίκηση νόμιμου επιδόματος των εργαζομένων, τώρα υπερψηφίζουν το θέμα των αμοιβών και στέκονται εκ νέου κατηγορηματικά εναντίον των νέων διεκδικήσεων των εργαζομένων. Ας μας πούνε επιτέλους, ποια συμφέροντα υπερασπίζονται μ’ αυτόν τον τρόπο.