Το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010 ομάδα μαθητριών του Παλλατιδείου Γυμνασίου Σιδηροκάστρου συμμετείχε στον 27ο «Λαϊκό Χειμώνα» στη Θεσσαλονίκη, εκδήλωση που λαμβάνει χώρα τα τελευταία χρόνια στην Αίθουσα Τελετών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης.
Ο εμπνευστής αυτής της διοργάνωσης, ο ερασιτέχνης λαογράφος, καταγραφέας και ερευνητής Γιώργης Μελίκης, δημοσιογράφος στο επάγγελμα, κατόρθωσε από το 1982 που διοργάνωσε τον πρώτο «Λαϊκό Χειμώνα» να καθιερώσει έναν θεσμό. Έναν θεσμό όχι μόνο για την πόλη της Θεσσαλονίκης αλλά και για ολόκληρη τη Βόρειο Ελλάδα. Πρόκειται για μια αξιόλογη διοργάνωση προβολής της ελληνικής λαϊκής κληρονομιάς, μια παρέλαση μουσικοχορευτικών παραδόσεων από διάφορες γωνιές της Βορείου Ελλάδος. Χωριά, σύλλογοι, μουσικές κομπανίες έχουν παρουσιάσει μέσα σε αυτά τα 27 χρόνια πτυχές της από την πλούσια μουσικοχορευτική και εθιμική κληρονομιά τους στο κοινό της Θεσσαλονίκης, που κάθε χρόνο στηρίζει αυτή την εκδήλωση με την αθρόα προσέλευσή του.
Η παρουσίαση των 14 μαθητριών-χορευτριών του Παλλατιδείου Γυμνασίου Σιδηροκάστρου έγινε σε συνεργασία με πενταμελή ομάδα μαθητών από το Μουσικό Σχολείο Σερρών. Το μουσικό σχήμα περιλάμβανε τέσσερις μαθητές στην εκτέλεση μουσικών οργάνων (ούτι, βιολί, κανονάκι και κρουστά) και μια μαθήτρια στην ερμηνεία τραγουδιών. Τον συντονισμό του σχήματος είχε ο Δημήτρης Πιπερτζής, καθηγητής του Μουσικού Σχολείου Σερρών στο κανονάκι. Ο διοργανωτής του «Λαϊκό Χειμώνα» κος Γιώργης Μελίκης αποδέχθηκε την πρόταση που του έγινε από τον καθηγητή Γερμανικών του Παλλατιδείου Γυμνασίου Χαριζάνη Μερτζιάνη, μέλος του Μικρασιατικού Συλλόγου Νέας Ευκαρπίας Θεσσαλονίκης και ερασιτέχνη ερευνητή του λαϊκού πολιτισμού των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Στα πλαίσια του πολιτιστικού προγράμματος «Μικρασιατική Λαογραφία», που συντόνισε ο εν λόγω καθηγητής, διδάχθηκαν στις μαθήτριες γυναικείοι χοροί και τραγούδια των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Η ιδιαιτερότητα της προσπάθειας έγκειται στο μουσικό περιεχόμενο της διδασκαλίας, το οποίο και περιελάμβανε τραγούδια από τουρκόφωνες περιοχές του μικρασιατικού Ελληνισμού, όχι ιδιαίτερα προβεβλημένες, ακριβώς λόγω του στοιχείου της τουρκοφωνίας.
Τόσο οι 14 μαθήτριες του Παλλατιδείου Γυμνασίου όσο και η επιλεγμένη κοπέλα του Μουσικού Σχολείου τραγούδησαν στα Τουρκικά. Εντυπωσιακό ήταν το γεγονός ότι ένα από τα επιλεγμένα τραγούδια που εκτέλεσαν οι μαθήτριες του Παλλατιδείου ήταν γνωστό σε αρκετές γιαγιάδες τους, σε εκείνες που είχαν καταγωγή από τις Πατρίδες της Ανατολής. Ήταν ένα στοιχείο που συνέβαλλε και αυτό, κοντά σε άλλα, στον παιδαγωγικό στόχο που είχε η προσπάθεια αυτή: στη δημιουργία γεφυρών με ένα όχι μακρινό παρελθόν, στην κατανόηση ύφους και ήθους μέσα από την χορευτική κίνηση, την ενδυμασία και το περιεχόμενο των αλλόγλωσσων τραγουδιών προγόνων μας από την Ανατολή.
Τόσο οι κοπέλες του Παλλατιδείου όσο και η επιλεγμένη ερμηνεύτρια του Μουσικού Σχολείου τραγούδησαν κατεξοχήν στα Τουρκικά. Ένα μάλιστα χορευτικό τραγούδι συνοδεύτηκε για πρώτη ίσως φορά από στίχους, έτσι όπως καταγράφηκαν από ηλικιωμένη πρόσφυγα δεύτερης γενιάς. Το νεαρό της ηλικίας, η ποιότητα και ποικιλία των ενδυμασιών από διάφορες περιοχές του μικρασιατικού χώρου, αλλά και το τολμηρό της όλης ιδέας άφησαν καλή εντύπωση στο κοινό που παρακολούθησε την εκδήλωση. Παρόλο το άγχος και την απειρία τους τα κορίτσια του Παλλατιδείου Γυμνασίου έδωσαν μια αξιοπρεπή παράσταση. Με την πολύτιμη συμβολή των μαθητών του Μουσικού Σχολείου Σερρών έδωσαν μια αξιοπρεπή παράσταση και προέβαλλαν στοιχεία ενός λίγο ως πολύ ξεχασμένου, αλλά ιδιαίτερα πλούσιου λαϊκού πολιτισμού από τις μικρασιατικές αλησμόνητες Πατρίδες. Η
παιδαγωγική αξία του εγχειρήματος πιστοποιείται από τον ενθουσιασμό των μαθητριών του Παλλατιδείου Γυμνασίου και την διάθεσή τους να συνεχίσουν με περισσότερο ζήλο την προσπάθειά τους.
Ο εμπνευστής αυτής της διοργάνωσης, ο ερασιτέχνης λαογράφος, καταγραφέας και ερευνητής Γιώργης Μελίκης, δημοσιογράφος στο επάγγελμα, κατόρθωσε από το 1982 που διοργάνωσε τον πρώτο «Λαϊκό Χειμώνα» να καθιερώσει έναν θεσμό. Έναν θεσμό όχι μόνο για την πόλη της Θεσσαλονίκης αλλά και για ολόκληρη τη Βόρειο Ελλάδα. Πρόκειται για μια αξιόλογη διοργάνωση προβολής της ελληνικής λαϊκής κληρονομιάς, μια παρέλαση μουσικοχορευτικών παραδόσεων από διάφορες γωνιές της Βορείου Ελλάδος. Χωριά, σύλλογοι, μουσικές κομπανίες έχουν παρουσιάσει μέσα σε αυτά τα 27 χρόνια πτυχές της από την πλούσια μουσικοχορευτική και εθιμική κληρονομιά τους στο κοινό της Θεσσαλονίκης, που κάθε χρόνο στηρίζει αυτή την εκδήλωση με την αθρόα προσέλευσή του.
Η παρουσίαση των 14 μαθητριών-χορευτριών του Παλλατιδείου Γυμνασίου Σιδηροκάστρου έγινε σε συνεργασία με πενταμελή ομάδα μαθητών από το Μουσικό Σχολείο Σερρών. Το μουσικό σχήμα περιλάμβανε τέσσερις μαθητές στην εκτέλεση μουσικών οργάνων (ούτι, βιολί, κανονάκι και κρουστά) και μια μαθήτρια στην ερμηνεία τραγουδιών. Τον συντονισμό του σχήματος είχε ο Δημήτρης Πιπερτζής, καθηγητής του Μουσικού Σχολείου Σερρών στο κανονάκι. Ο διοργανωτής του «Λαϊκό Χειμώνα» κος Γιώργης Μελίκης αποδέχθηκε την πρόταση που του έγινε από τον καθηγητή Γερμανικών του Παλλατιδείου Γυμνασίου Χαριζάνη Μερτζιάνη, μέλος του Μικρασιατικού Συλλόγου Νέας Ευκαρπίας Θεσσαλονίκης και ερασιτέχνη ερευνητή του λαϊκού πολιτισμού των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Στα πλαίσια του πολιτιστικού προγράμματος «Μικρασιατική Λαογραφία», που συντόνισε ο εν λόγω καθηγητής, διδάχθηκαν στις μαθήτριες γυναικείοι χοροί και τραγούδια των Ελλήνων της Μικράς Ασίας. Η ιδιαιτερότητα της προσπάθειας έγκειται στο μουσικό περιεχόμενο της διδασκαλίας, το οποίο και περιελάμβανε τραγούδια από τουρκόφωνες περιοχές του μικρασιατικού Ελληνισμού, όχι ιδιαίτερα προβεβλημένες, ακριβώς λόγω του στοιχείου της τουρκοφωνίας.
Τόσο οι 14 μαθήτριες του Παλλατιδείου Γυμνασίου όσο και η επιλεγμένη κοπέλα του Μουσικού Σχολείου τραγούδησαν στα Τουρκικά. Εντυπωσιακό ήταν το γεγονός ότι ένα από τα επιλεγμένα τραγούδια που εκτέλεσαν οι μαθήτριες του Παλλατιδείου ήταν γνωστό σε αρκετές γιαγιάδες τους, σε εκείνες που είχαν καταγωγή από τις Πατρίδες της Ανατολής. Ήταν ένα στοιχείο που συνέβαλλε και αυτό, κοντά σε άλλα, στον παιδαγωγικό στόχο που είχε η προσπάθεια αυτή: στη δημιουργία γεφυρών με ένα όχι μακρινό παρελθόν, στην κατανόηση ύφους και ήθους μέσα από την χορευτική κίνηση, την ενδυμασία και το περιεχόμενο των αλλόγλωσσων τραγουδιών προγόνων μας από την Ανατολή.
Τόσο οι κοπέλες του Παλλατιδείου όσο και η επιλεγμένη ερμηνεύτρια του Μουσικού Σχολείου τραγούδησαν κατεξοχήν στα Τουρκικά. Ένα μάλιστα χορευτικό τραγούδι συνοδεύτηκε για πρώτη ίσως φορά από στίχους, έτσι όπως καταγράφηκαν από ηλικιωμένη πρόσφυγα δεύτερης γενιάς. Το νεαρό της ηλικίας, η ποιότητα και ποικιλία των ενδυμασιών από διάφορες περιοχές του μικρασιατικού χώρου, αλλά και το τολμηρό της όλης ιδέας άφησαν καλή εντύπωση στο κοινό που παρακολούθησε την εκδήλωση. Παρόλο το άγχος και την απειρία τους τα κορίτσια του Παλλατιδείου Γυμνασίου έδωσαν μια αξιοπρεπή παράσταση. Με την πολύτιμη συμβολή των μαθητών του Μουσικού Σχολείου Σερρών έδωσαν μια αξιοπρεπή παράσταση και προέβαλλαν στοιχεία ενός λίγο ως πολύ ξεχασμένου, αλλά ιδιαίτερα πλούσιου λαϊκού πολιτισμού από τις μικρασιατικές αλησμόνητες Πατρίδες. Η
παιδαγωγική αξία του εγχειρήματος πιστοποιείται από τον ενθουσιασμό των μαθητριών του Παλλατιδείου Γυμνασίου και την διάθεσή τους να συνεχίσουν με περισσότερο ζήλο την προσπάθειά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου